Advertisement

Aan de Maas in Venlo: een naam, een stilte, een oproep

De Maas ademt in Venlo een eigen ritme uit, een trage stroom die doorgaans verhalen van alledaagse rust meeneemt. Maar soms legt het water iets zwaars aan de oever, een stilte die zwaarder weegt dan woorden. Op woensdag 3 september werd aan de Groeneweg, langs diezelfde oever, een man aangetroffen. De politie bevestigde later dat hij door geweld om het leven is gebracht. Zijn naam: Stefan Schmid, 47 jaar. Een naam die blijft hangen als de wind die tussen de populieren door fluistert.

Aan de oevers van de Maas

Wie hier wandelt, kent het spel van licht op water, het zachte knarsen van grind onder schoenen, de geur van nat riet. De stad ademt hier dieper; Venlo voelt er tegelijk open en beschut. En toch is er sinds die dag iets verplaatst, een begrip van kwetsbaarheid dat zich als nevel over het pad legt. Het is de schok van het onverwachte, maar ook de dringende wil om niet onverschillig te worden.

Een naam, een verlies

Stefan Schmid. Twee woorden die een leven dragen: vrienden, gewoonten, kleine rituelen van koffie en groet, misschien een lach die iemand nu mist. We weten nog niet veel, en wat we wél weten vraagt om respect. Hij was 47, hij had een geschiedenis, en hij verdient onze aandacht zonder sensatie. In zulke momenten wordt een stad een gemeenschap; we spreken zachter, luisteren beter, en laten ruimte voor verdriet dat niet altijd een stem vindt.

Oproep aan getuigen

De recherche vraagt iedereen die iets heeft gezien of gehoord rond de Groeneweg, aan de Maasoevers in Venlo, op of rond woensdag 3 september, om zich te melden. Elk detail kan betekenis dragen: een ongewoon tijdstip, een geluid, een ontmoeting die niet klopte. Als gemeenschap kunnen we helpen om helderheid te brengen, zodat waarheid een plek krijgt en recht zijn weg kan vinden. Als je informatie hebt, neem dan contact op met de politie en deel wat je weet.

Stilte en saamhorigheid

Er zijn momenten waarop taal tekortschiet, en toch blijven we spreken om elkaar vast te houden. Bij de Maas, waar water en tijd elkaar ontmoeten, ontstaat de behoefte om te vertragen en te zien wat er werkelijk toe doet. Laten we zorgzaam zijn, alert zonder angst, betrokken zonder oordeel. Voor Stefan Schmid, voor zijn dierbaren, en voor iedereen die langs de Groeneweg loopt en even blijft stilstaan bij wat is gebeurd, laten we het beste samenbrengen.